H κήλη του αθλητή (ονομάζεται επίσης αθλητική ηβαλγία ή σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών) αποτελεί παραπλανητικό όρο, καθώς στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κήλη. Συνιστά έναν τραυματισμό (συνήθως ένα ρήγμα) στους μύες ή και στους τένοντες στην κάτω κοιλιακή ή στη βουβωνική χώρα που προκαλεί χρόνιο πόνο και εμφανίζεται στην πλειοψηφία σε αθλητές. Ο πόνος και η πίεση από την συγκεκριμένη μορφή κήλης προκαλείται από σχισμένους τένοντες που προσκολλώνται στη λεκάνη αντί για διαχωρισμό των κοιλιακών μυών και προεξοχή του εντέρου ή άλλων μαλακών ιστών.

Αιτίες εμφάνισης κήλης του αθλητή

Η κήλη του αθλητή εμφανίζεται σε άνδρες και γυναίκες που ασχολούνται ενεργά με τον αθλητισμό, αλλά και σε άτομα που πραγματοποιούν έντονη σωματική δραστηριότητα. Προκαλείται συνήθως από επαναλαμβανόμενες ή εκρηκτικές κινήσεις, ειδικά εκείνες που απαιτούν συστροφή της λεκάνης, όπως ποδόσφαιρο, χόκεϊ, ποδόσφαιρο, ράγκμπι, σκι και τρέξιμο. Οι μαλακοί ιστοί που εκτελούν αυτές τις κινήσεις που βρίσκονται στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στην ηβική περιοχή είναι πιο συχνά σχισμένοι ή τραυματισμένοι. Οι τένοντες που συνδέουν τους λοξούς μύες στο ηβικό οστό είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι. Στην περίπτωση πολλών τέτοιων κηλών, οι τένοντες που συνδέουν τους μύες του μηρού στο ηβικό οστό (προσαγωγοί) είναι επίσης τραβηγμένοι ή σχισμένοι.

Συμπτώματα κήλης του αθλητή

Το κυριότερο σύμπτωμα της συγκεκριμένης πάθησης είναι ο πόνος στην κάτω κοιλιακή ή βουβωνική χώρα, ο οποίος αρχικά ξεκινά ως “τράβηγμα”. Τη στιγμή του τραυματισμού εκδηλώνεται ξαφνικός και έντονος πόνος, ο οποίος στη συνέχεια μπορεί να αντανακλάται προς τα κάτω στο όσχεο και/ή στο εσωτερικό του μηρού. Με την συνεχή καταπόνηση εξαιτίας του αθλητισμού, αλλά και με το βήχα και το φτέρνισμα, ο πόνος εντείνεται, ενώ με την ξεκούραση τα συμπτώματα ανακουφίζονται αισθητά. Στη συγκεκριμένη πάθηση δεν παρουσιάζονται άλλα συμπτώματα που εκδηλώνουν άλλες μορφές κήλης, όπως διόγκωση στην περιοχή.

Διάγνωση κήλης του αθλητή

Η διάγνωση της συγκεκριμένης πάθησης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί εξονυχιστική κλινική εξέταση και προσεκτική συλλογή του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς. Είναι σημαντικό να αποκλειστούν άλλες αιτίες πρόκλησης των συγκεκριμένων συμπτωμάτων, οπότε η διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων όπως οι ακτινογραφίες, το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να διευκολύνουν τη διάγνωση. Είναι σημαντικό να γίνει σωστή διάγνωση, για τον καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας.

Θεραπεία κήλης του αθλητή

Σε πρώτο στάδιο γίνεται χορήγηση συντηρητικής θεραπείας για την αντιμετώπιση της πάθησης. Αυτή περιλαμβάνει την ξεκούραση και κατά συνέπεια την προσωρινή απομάκρυνση από την ενεργό δράση, τη φυσιοθεραπεία την παθητική κινητοποίηση παράλληλα με τη σύσταση του κατάλληλου προγράμματος ενδυνάμωσης. Ο αρμόδιος ιατρός μπορεί να χορηγήσει παράλληλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Αν η συντηρητική θεραπεία δεν αποφέρει αποτελέσματα ή παρουσιάσει υποτροπή με την επανένταξη στην ενεργό δράση, το επόμενο στάδιο είναι η χειρουργική αντιμετώπιση, Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούνται δύο τεχνικές, είτε το ανοιχτό χειρουργείο ή η λαπαροσκοπική τεχνική με εξωπεριτοναϊκή προσπέλαση (TEP).

Στο ανοιχτό χειρουργείο ο χειρουργός κάνει μια τομή στην πάσχουσα περιοχή και αφού αποκαταστήσει την κήλη ασφαλίζει την περιοχή με ράμματα ή με τοποθέτηση συνθετικού πλέγματος για την ενίσχυση αυτής. Η λαπαροσκοπική τεχνική πραγματοποιείται με τη διενέργεια 3 μικροσκοπικών τομών, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία για την καλύτερη ορατότητα στην περιοχή, ενώ στη συνέχεια ο χειρουργός αποκαθιστά την κήλη και η ενισχύει το κοιλιακό τοίχωμα τοποθετώντας ειδικά συνθετικά πλέγματα.