Η μηροκήλη αποτελεί έναν πιο σπάνιο τύπο κήλης ο οποίος προκύπτει όταν ένα τμήμα του σπλάχνου προβάλλει μέσα από ένα αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Η μηροκήλη θα εμφανιστεί ως εξόγκωμα στο μηριαίο δακτύλιο, ο οποίος βρίσκεται κάτω από το βουβωνικό πόρο και το βουβωνικό δακτύλιο, στο πάνω μέρος του μηρού, όπου αυτός ενώνεται με την κοιλιακή χώρα. Το περιεχόμενο της διόγκωσης είναι στην πλειοψηφία έλικα εντέρου, η οποία προεξέχει λόγω ενός αδύναμου σημείου στο μυϊκό τοίχωμα του μηριαίου δακτυλίου.
Ο συγκεκριμένος τύπος κήλης παρουσιάζει σημαντικό ποσοστό επικινδυνότητας καθώς ενέχει αυξημένο κίνδυνο για περίσφιξη. Η περίσφιξη συνιστά στον εγκλωβισμό του εντέρου στην περιοχή της κήλης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη νέκρωσή του. Γι’αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται άμεσα με χειρουργική παρέμβαση.
Αιτίες εμφάνισης μηροκήλης
Οι αιτίες που συντελούν στην εμφάνιση μιας μηροκήλης αφορούν την άσκηση αυξημένης πίεσης στην ενδοκοιλιακή περιοχή, γεγονός που οδηγεί στην εξασθένηση του μυϊκού τοιχώματος. Πιο συγκεκριμένα, αυτές είναι:
- Η εγκυμοσύνη, ιδίως σε περιπτώσεις πολλών τοκετών και αυξημένου σωματικού βάρους
- Η προχωρημένη ηλικία
- Η χρόνια δυσκοιλιότητα
- Η άρση βάρους
- Η παχυσαρκία
- Η δυσκολία ούρησης λόγω διευρυμένου προστάτη
- Ο χρόνιος βήχας
Συμπτώματα μηροκήλης
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μηροκήλη μικρού ή μέτριου μεγέθους συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα, καθώς το εξόγκωμα μπορεί να μη γίνει καν αντιληπτό. Οι μεγάλου μεγέθους κήλες μπορεί να είναι πιο αισθητές και να προκαλέσουν ενόχληση. Ένα εξόγκωμα μπορεί να είναι ορατό στη βουβωνική χώρα κοντά στο άνω μέρος του μηρού. Η διόγκωση μπορεί να επιδεινωθεί και να προκαλέσει πόνο όταν ο ασθενής στέκεται όρθιος, σηκώνει βαριά αντικείμενα ή καταπονείται με οποιονδήποτε τρόπο. Μια μηροκήλη εντοπίζεται συχνά πολύ κοντά στο οστό του ισχίου και ως αποτέλεσμα μπορεί να προκαλέσει πόνο στο ισχίο.
Ωστόσο, αυτός ο τύπος κήλης μπορεί να προκαλέσει σοβαρότερα συμπτώματα, γεγονός το οποίο συνήθως υποδεικνύει ότι η μηροκήλη εμποδίζει τη ροή του αίματος προς το έντερο. Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται περίσφιξη. Η περίσφιξη μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία και νέκρωση του εγκλωβισμένου εντερικού ιστού ή του εντέρου, γεγονός που μπορεί να θέσει τη ζωή του ασθενούς σε κίνδυνο. Τα σοβαρά συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν έντονο πόνο στο στομάχι, ξαφνικό πόνο στη βουβωνική χώρα, πυρετό, ναυτία και εμετό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η επέμβαση κρίνεται επιτακτική.
Διάγνωση μηροκήλης
Για τη διάγνωση της πάθησης ο αρμόδιος ιατρός πραγματοποιεί κλινική εξέταση ψηλαφώντας ή αγγίζοντας απαλά την περιοχή για να διαπιστώσει την ύπαρξη μηροκήλης. Εάν η κήλη είναι μεγάλη, πιθανότατα θα γίνει αισθητή η διόγκωση.
Το υπερηχογράφημα ή η αξονική τομογραφία στην κοιλιακή και τη βουβωνική χώρα μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία κατά την κλινική εξέταση.
Θεραπεία μηροκήλης
Η ύπαρξη κάποιας μικρής μηροκήλης που δεν παρουσιάζει συμπτώματα μπορεί να μην απαιτεί ειδική θεραπεία. Ο γιατρός μπορεί να παρακολουθεί την κατάσταση για να δει εάν τα συμπτώματα εξελίσσονται. Οι μέτριες έως μεγάλες μηροκήλες απαιτούν χειρουργική αποκατάσταση, ειδικά εάν προκαλούν οποιαδήποτε ενόχληση.
Η αποκατάσταση της μηροκήλης μπορεί να γίνει είτε με ανοιχτή είτε με λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση. Η ανοιχτή επέμβαση πραγματοποιείται με τη χορήγηση είτε γενικής είτε τοπικής αναισθησίας, Ο χειρουργός ξεκινά κάνοντας μια τομή στη βουβωνική χώρα για να αποκτήσει πρόσβαση στην κήλη. Στη συνέχεια μετακινεί τον διογκωμένο ιστό πίσω στην κοιλιά και στη συνέχεια επιδιορθώνει το τοίχωμα του μηριαίου δακτυλίου με ράμματα ή με την τοποθέτηση τμημάτων συνθετικού πλέγματος ώστε να παραχθεί πρόσθετη στήριξη στην πάσχουσα περιοχή.
Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση πραγματοποιείται κυρίως αξιοποιώντας την τεχνική της εξωπεριτοναϊκής προσπέλασης με ταυτόχρονη χρήση συνθετικού πλέγματος. Με τη λαπαροσκοπική τεχνική, ο χειρουργός πραγματοποιεί στο εσωτερικό του κοιλιακού τοιχώματος του ασθενούς 3 μικρές τομές. Μέσα από αυτές θα γίνει η εισαγωγή του λαπαροσκοπίου, δηλαδή ενός μακρόστενου οργάνου που στο άκρο του διαθέτει μια κάμερα ώστε να προσφέρει τη μέγιστη ορατότητα στο χειρουργό, και στη συνέχεια πραγματοποιείται η επέμβαση μέσω των τομών, συνήθως με τη χρήση συνθετικού πλέγματος. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση προσφέρει ταχύτερη ανάρρωση, μηδαμινή απώλεια αίματος, ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ενώ ο ασθενής μπορεί να λάβει εξιτήριο την ίδια μέρα.